Gmina Łubianka

WDECH – WYDECH

„Wdech-wydech” jest projektem wpisanym w stały już cykl spotkań twórczych "Koncentracja" w strefie Kultywacji Artystycznej "Planta" w Biskupicach. Spotkanie to miało charakter artystyczno-naukowo-towarzyski z elementem warsztatów oddechowo-terapeutycznych połączonych z jogą pod okiem wykwalifikowanego trenera Mirosławy Weręgowskiej, w połączeniu z koncertem na gongi i misy tybetańskie w wykonaniu Witolda Bargiela. Uczestnicy mieli okazję do doświadczenia mocy świadomego oddychania, ale też do zaprezentowania swoich przemyśleń i dzieł nawiązujących do tego doświadczenia. Po kilkumiesięcznych przygotowaniach efekty Koncentracji zaprezentowane zostaną w Galerii Centrum Kultury Dwór Artusa w Toruniu.

Uczestnicy wystawy: Katarzyna Adaszewska, Witold Bargiel, Jakub Biewald, Dorota Grubba-Thiede, Elżbieta Jabłońska, Jacek Jagielski, Łukasz Jagielski, Sebastian Kłosowski, Anna Kola, Stanisław Kośmiński, Iwona Liegmann, Ala Majewska, Tomasz Matusewicz, Krzysztof Mazur, Małgorzata Mazur, Barbara Pilch, Rafał Sławnikowski, Aleksandra Sojak-Borodo, Matylda Sutuła, Laura Szymoniuk, Miłosz Thiede, Satabdi Titi, Lenny Waasdorp, Maria Warzocha, Małgorzata Wawrzak, Maciej Wierzbicki, Małgorzata Wojnowska-Heller, Marek Zacharski Oczywistym jest fakt, że żywe organizmy oddychają, a do życia niezbędna jest wymiana gazowa. Przebiega ona dzięki procesom fizjologicznym, nad którymi mamy ograniczoną kontrolę. Wstrzymać oddech możemy tylko na krótki czas. Można świadomie odebrać sobie życie odmawiając pożywienia, ale raczej nie uda się to poprzez wstrzymanie oddechu. Życie i oddech wzajemnie się warunkują. Wiemy też, że z oddychaniem powiązana jest artykulacja. Możemy komunikować się, mówić, śpiewać, krzyczeć, grać na wielu instrumentach. Każda nagła akcja wymagająca użycia dużej porcji energii wzmocniona jeszcze dodatkowo okrzykiem kumuluje się podczas wydechu. Właściwa koordynacja oddechowa w ekstremalnych sytuacjach stanowić może o sukcesie. Te podstawowe funkcje fizjologiczne oddechu nie wyczerpują jednak tematu.

Tytuł Koncentracji odnosi się nie tylko do fizjologicznych funkcji wymiany gazowej. Wdech - wydech, do wewnątrz - na zewnątrz, napełnić – opróżnić, przyjąć – oddać, to przeciwności pozytywnie związane. Najbardziej podstawowa funkcja organizmu jaką jest oddychanie, to nieustanny balans pomiędzy skrajnymi stanami. Projekt „Wdech-wydech” odpowiada na problemy dyskomfortu psychicznego dotykającego wielu ludzi zmęczonych nadmierną rywalizacją i pośpiechem, przebodźcowaniem i zagubieniem. Wdech – wydech, to częste, z namaszczeniem wypowiadane słowa przez różnych trenerów w trakcie sesji terapeutycznych. Już same te dwa odpowiednio artykułowane słowa, za którymi podąża adekwatna czynność oddechowa nie tylko pomagają zharmonizować sam oddech, ale też skorelować go z rytmem serca i funkcjonowaniem całego organizmu, a przy okazji pomagają przywrócić równowagę emocjonalną. Taki stan sprzyja też bliskiej i przyjaznej relacji z naturą i innymi ludźmi.

Dzisiaj, w dobie gwałtownych zmian cywilizacyjnych, za którymi w powszechnym odczuciu mentalnie i emocjonalnie nie nadążamy pogrążając się zbyt często w stany depresyjne, takie terapie stają się zdecydowanie zalecane.

Ten istotny aspekt psychoterapeutyczny także nie zamyka tematu. Nieco dalej otwiera się droga duchowego rozwoju na poziomach metafizycznych z praktykami natury filozoficznej, czy nawet religijnej. Oddech jako narzędzie do medytacji, modlitwy, w dążeniu do oświecenia. W takich momentach jakakolwiek twórczość nabiera nowego, pozytywnego wymiaru. Ale jest jeszcze jeden, wyjątkowy aspekt na granicy tytułowej problematyki. Przekracza on oczywistą dychotomię, nieustający cykl wymienny w balansie przeciwieństw. Jest to tchnienie - ukierunkowany strumień energii powiązany z wydechem Stwórcy, który ożywia martwą, choć już ukształtowaną materię. Poza znaczeniem teologicznym i metaforycznym taki akt wzbudzenia życia oparty tylko na wydechu ma praktyczne przełożenie w sytuacjach ratowania życia poprzez sztuczne oddychanie. Ratownik może przywrócić funkcje życiowe poszkodowanego przekazując mu swój oddech.

Czy tego rodzaju doświadczenia i wiedza mogą wpłynąć na refleksję filozoficzną i czy mogą być inspiracją twórczą?

Krzysztof Mazur - kurator